‘Ik hou van buiten bezig zijn, werken met mijn handen’, vertelt Chiel. ‘En het mooie van ons werk is dat het ook nog eens ergens over gaat. Je werkt mee aan voorzieningen die mensen echt nodig hebben. Water uit de kraan, warmte in huis, het licht dat aangaat. Omdat we niet zo’n heel groot bedrijf zijn, doe je ook van alles wat. Als monteur leg je soms ook de stoeptegels netjes terug of sta je gras in te zaaien.’
Chiel haalt dus voldoening uit zijn werk, maar wil wel verder komen in zijn loopbaan. ‘Als je dat wilt, zul je echt een vak moeten leren en papieren moeten halen. De theoretische kant van een opleiding spreekt me meestal minder aan, maar ik bijt wel even door, nu ik nog jong ben. Later is dat misschien moeilijker en de diploma’s die ik nu haal, nemen ze me niet meer af.’
Doorbijten doet Chiel zeker. Hij begon zoals veel schoolverlaters als grondwerker, maar begon al snel aan de opleiding Leerling Machinist. ‘De schep werd dus een minigraver en daarna een grotere kraan.’ Vervolgens richtte hij het vizier op gas en water. Twee diploma’s later is hij nu eerste monteur in dat werkterrein. Maar ook dat is niet het eindstation. ‘Ik vind elektra ook interessant, dus de volgende opleiding is Monteur Laagspanning geworden.’
Een slimme zet in deze tijd waarin aardgas langzaam naar de achtergrond zal verdwijnen. Veel alternatieven, zoals energie die opgewekt wordt met zonnepanelen en windmolens, gaan in de vorm van elektriciteit ons energienet in. Verstand van elektra komt in de toekomst dus zeker van pas.
‘Ik ben serieus met die opleidingen bezig. Ik ga naar school om iets te leren, niet om rottigheid uit te halen. Dat doe ik wel op mijn werk!’ lacht Chiel.
Daarna weer serieus: ‘Ik haal graag het beste uit mezelf en daar krijg ik bij Schadenberg Plaisier de kans voor. Niet alleen met die opleidingen, maar ook door de vrijheid die ik krijg in mijn werk. Als je verantwoordelijkheid wil nemen dan kan dat hier, maar dan wordt er ook van je verwacht dat je initiatief neemt. Dat past perfect bij mij.’